اعلامیه کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت چهارم تیرماه

٢٩ امین سالروز تاسیس سازمان

سازمان ما، ٢٩ سال پیش، توسط بخشی از فعالین کمونیست ضدسلطنت پهلوی که در جریان انقلاب از زندان‌های شاه رها شده و بخشی از نسل جوان و رزمنده کمونیستی که در جریان تکوین انقلاب علیه رژیم شاه به پیکار برخواسته بود، در چهارم تیر١٣٥٨، بنیان گذاشته شد. "راه کارگر" بخشی از جنبش کمونیستی رزمنده و مستقل و ادامه سنت سوسیالیسم انقلابی تاریخ معاصر ایران بود که در آن دوران شور و شوق انقلابی و سرمستی توده ای پیروزی بر استبداد سلطنتی با طرح شعار "انقلاب مرد! زنده باد انقلاب!" نشان داد که ازبطن انقلاب توده ای و پرشکوه ضد سلطنتی، ضد انقلابی فاشیستی سر بر آورده است که تمامی دست آوردهای مردمی انقلاب بهمن را به نابودی خواهد کشاند. افشای داعیه‌های ضدامپریالیستی رژیم جمهوری اسلامی با طرح " مبارزه ضدامپریالیستی از مبارزه برای دمکراسی جدا نیست" فراز دیگری ازموضع‌گیریهای اولیه سازمان ما علیه ارتجاع برخواسته از انقلاب بود. چنین جسارتی در آن دوران خلسه توده ای و توهم عمومی به رژیم جمهوری اسلامی شنای نفس گیری بر خلاف جریان و پذیرا شدن انزوای پرشکوه برای دفاع از ارزیابی درستی بود که دیر یا زود در پرتو روی‌دادها حقانیت آن به اثبات می‌رسید. سازمان ما در آن شرایط به شدت بغرنج راهکارمقابله با پیشروی ارتجاع برای درهم کوبیدن دست‌آوردهای انقلاب را افشاء ماهیت ارتجاعی رژیم جمهوری اسلامی برای رهاسازی توده‌های وسیع مرد م از بختک توهم به ارتجاع اسلامی و سازماندهی مقاومت توده ای در همه عرصه‌ها و در مرکز آن جنبش کارگری دانسته و تلاش‌می‌‌کرد که همدوش با سایر نیروهای چپ انقلابی همه توش و توان خود را دراین مسیر متمرکز سازد. یکی از مهم ترین دلائلی که چرا تلاش ما و سایر نیروهای چپ انقلابی در سدکردن ارتجاع اسلامی به ثمر ننشست فرقه‌گرائی عمیق حاکم بر جنبش چپ و کمونیستی بود که توامندی جنبش کارگری و توده ‌ای برای خودسازمانیابی و فشرده ساختن صفوفش دربرابرپیشروی ارتجاع حاکم را بشدت تضعیف می‌کرد.

تهاجم همه جانبه رژیم اسلامی در خرداد سال شصت برای امحاء مخالفین، چپ انقلابی را در برابرآزمون سرنوشت ساز دیگری قرار داد. سازمان ما با نقد عملکرد فرقه‌گرایانه خود و چپ انقلابی در برخورد با جنبش کارگری و توده‌ای سرفصل جدیدی از فعالیت سازمانی را‌ در زیر شدیدترین سرکوب ‌فاشیستی گشود. استقرارفعالین در محیط کار و زیست کارگران و زحمتکشان و یاری رساندن به آنها برای ایجاد تشکل‌های کارگری و توده ای به یکی از پرتمرترین دور‌ان ‌فعالیت سازمانی ما مبدل شد. این انتقال اما به بهای جان صدها تن از بهترین فعالین سازمان که در میانشان ده تن از اعضای کمیته مرکزی سازمان قرار داشتند، تمام شد. صدها هم رزمی که با گذشتن از جان خود، اعتقاد راستین به آرمان های کمونیستی سازمان را با صلابت بی مانندی در زندان های اسلامی و در زیر شدیدترین شکنجه ها پاس داشتند و همراه هزاران مبارزه چپ انقلابی و آزادی‌خواه پوزه شکنجه گران را به خاک مالیده و برگ زرینی بر دفتر مقاومت در زندان های مخوف اسلامی افزودند.

اما آزمون بزرگ دیگری در راه بود. فروپاشی" سوسیالیسم موجود" و بهمراه آن، بحران گسترده جنبش جهانی کمونیستی که ما را نیز همچون بخشی از این جنبش زیر امواج خود گرفت. در این مقطع سرنوست ساز برای جنبش جهانی کمونیستی و ایران ، سازمان ما با بازاندیشی تجربه شکست "سوسیالیسم موجود" از موضع بازگشت به" سوسیالسم مارکسی" مفاهیم پایه‌ای خود در باره بدیل سوسیالیستی را به طور بنیادی بازسازی کرد. سوسیالیسمی که ما به عنوان بدیل رژیم جمهوری اسلامی برای آن از همین امروز مبارزه می‌کنیم سوسیالیسمی است رهائی‌بخش که آزادی‌های بی قیدوشرط سیاسی و حق مردم برای تعیین و تغییر نظام سیاسی را جزئی جدائی ناپذیراز عدالت‌جوئی برابرخواهانه‌‌ای می‌داند که با از میان برداشتن استثمار انسان انسان به ثمر می‌نشیند. سوسیالیسمی زنانه گرا، زیست محیطی، مبتنی بر برابرحقوقی ملی و تنوع فرهنگی، صلح گرا و ضدنظامی‌گری، متعهد به پیکارمشترک جهانی برای آزادی، برابری، صلح و همبستگی که در مسیر پایان دادن به انواع و اقسام تبعیض‌های موجود در جامعه طبقاتی گام برمی‌دارد!

امروز در شرایطی ٢٩ امین سالگرد تاسیس سازمان را گرامی می داریم که جنبش کارگری علیرغم فشار سنگین حافظان سرمایه، راه خود برای متشکل شدن را با فدرت می پیماید و از حقوق مورد تعرض خود با صلابت و همبستگی دفاع می کند؛ جنبش دانشجویی هر چند زیر سنگین ترین فشارها و سرکوب ها از درون و بیرون قرار دارد، اما با تمام توان برای متشکل شدن و بسیج توده های دانشجو تلاش می کند و فعالین چپ جنبش دانشجویی بیش از بیش با توده ی دانشجو پیوند می خورند و خواب حاکمان تاریک اندیش را آشفته تر می سازند، و هم زمان، جنبش زنان با صلابت بی نظیری بر حق برابر خود با مردان در جامعه ای مردسالار پای می فشارد و در این راه از سرکوب بیرحمانه چکمه پوشان اسلامی ترسی به خود راه نمی دهد. مبارزه ای که تحسین جهانیان را برانگیخته است. و جنبش خلق های تحت ستم تلاش بی نظیری برای احقاق حقوق خود را سازمان می دهد، آن هم در شرایطی که رژیم اسلامی به بهانه های گوناگون سرکوب لجام گسیخته ای علیه خلق های تحت ستم را سازماندهی کرده است.

در چنین شرایطی چشم انداز‌های امیدبخشی برای گسترش فعالیت طرفداران آزادی و سوسیالیسم و همکاری مشترک آنها برای توامندی جنبش کارگری و جنبش‌های اجتماعی کشورمان در مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی و سیاست‌های جهانخوارانه و سلطه‌جویانه امپریالیستی فراهم شده است.شرایطی که بدیل سوسیالیستی می‌تواند به همت تلاش مشترک همه طرفداران آزادی وسوسالیسم با کنشگر تاریخی آن، اردوی کار، پیوند یافته و به نیروی مادی تغییر در عرصه پیکار طبقاتی مبدل شود.

سازمان ما در٢٩ امین سالگرد تاسیس خود در برابر خانواده‌ها و بازماندگان جان‌باختگان سازمان سرتعظیم فرود آورده و یک بار دیگر بر آرمان های خود، در دفاع پیگر از آزادی های بی قید و شرط سیاسی ؛ بر دفاع قاطع از دمکراسی؛ مخالفت بر هرگونه تبعیض جنسی، ملی، مذهبی، فرهنگی، اجتماعی؛ بر تاکید همه جانبه بر همبستگی مردمی؛ مخالفت قاطع با هر نوع مداخلات امپریالیستی بهر شکل و بهانه و مبارزه پیگر برای عملی‌ساختن سوسیالیسم و همکاری با همه نیروهای سوسیالیستی و آزای خواه در مبارزه برای اهداف مشترک تاکید کرده و در این راه از هیچ تلاشی فرو گذار نخواهد کرد.

زنده باد آزادی

زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

4 تیرماه 1378